سفارش تبلیغ
صبا ویژن
مدیر وبلاگ
 
آمار واطلاعات
بازدید امروز : 0
بازدید دیروز : 6
کل بازدید : 21960
کل یادداشتها ها : 16
خبر مایه


متن مورد بررسی:

میلیارد ها تومان خرج میکنیم نذری بدهیم ...

و در پایان

آرزوی شفای بیماری را داریم که برای نداشتن پول درمان میمیرد ....

 "ظهور در جمجمه هاست نه در جمعه ها"

بررسی:

قبل از بررسی محتوایی متن ابتدا باید دید آیا این نحوه از ادبیات به هنگام گفتن مطلبی که به نظر نویسنده حق میاد موثر واقع میشه یا نه، یعنی اگر هدف نویسنده این متن توهین نیست آیا اینکه افرادی که نذری می دن رو به خیال اینکه کارای بهتری میشه کرد و با هم منافات دارن و ... نادان خطاب کنیم و بگیم ظهور در جمجمه ها هست درست هست یا خیر.  
                                                                                                                                                                                                                                    به نظرم این نوع ادبیات بیشتر موجب موضع گیری و لجاجت می شه و حتی اگر حرف درستی هم زده بشه چون توهین آمیز هست از طرف فرد مقابل، مورد قبول نخواهد بود مثل این پیام هایی که بعضی در مورد حجاب و ... می سازن که آخرش افرادی که حجاب درستی رو ندارن بی غیرت و بی حیا و ... معرفی می کنه و با این کار ممکنه دل منتشر کننده خنک بشه، ولی اثر پیامشون خنثی میشه و با این پیام موجب ناراحتی خداوند می شن که هدف امر به معروف و نهی از منکر رو تاثیر قرار داده و رفتار مانند پدر و یا برادر مهربان و دلسوز نه خنک شدن دل، بطوری که به حضرت موسی دستور داده می شه که در مواجهه با فرعون که در گمراهی انقدر پیش رفته بود که ادعای خدایی می کرد، حضرت موسی با زبان نرم صحبت کنه تا شاید در فرعون اثر بذاره و برگرده، نه اینکه برای خنک شدن دل بنی اسرائیل به حضرت موسی دستور داده بشه که در اونجا حضرت موسی شروع به توهین به فرعون و ناسزا گفتن به اون کنه.

لذا تا این متهم کردن های دو طرف به هنگام مطرح کردن نظری از بین نره، فضا مثبت و سازنده نخواهد بود و اگر به دنبال تاثیر هستیم چنین روشی تاثیر گذار نیست.  


اما بررسی محتوایی متن:

 آیا نذری دادن و اطعام مردم که ثواب خیلی زیادی هم با توجه به روایات داره و افراد زیادی که توانایی مالی خوبی ندارن به هنگام برپایی هیات ها و نذری ها اطعام می شن و یا افرادی که توانایی مالی خوبی هم دارن ولی با خوردن اون غذا یا شربت یا آش یا شله زرد، با دیدن این مطلب، روحیه دینی در وجودشون زنده میشه یا بخاطر این شور و نشاط دور هم غذا خوردن به طرف مساجد کشیده می شن و پای صحبت های سخنران می شینن و به فکر می افتن،  آیا این با کمک به بیماران منافات داره؟

یعنی اگر کسی نذری بده دیگه نمی تونه به بیماران از فامیلش یا بقیه مردم کمک کنه؟

یا اگر کسی نذری می داد این نشون می ده این فرد اهل خیر و کمک به مردم و نیازمندان نیست و باید در جمجمش ظهور رخ بده؟

هر شخصی وظیفه داره به میزان توانش از خانوادش و  فامیل دور تر و همسایه و بعد همینطور دورتر، مراقب افراد باشه و اگر نیازمند هستن و این هم توانایی کمک داره، بهشون کمک کنه حالا اگر این فرد در کنار این وظایفش نذری هم داد تا هم افراد نیازمند بهره مند بشن و هم به رونق مجالس دینی و گرداوردی مردم برای فکر به آخرت و فهم دین که از اساسی ترین فرامینش کمک به همنوع و نیاز مند هست، کمک کنه، آیا این کار بدی هست؟

به نظرم همونطور که تفریح مساله لازمی هست و نباید به افرادی که تفریح می کنن و به خارج از کشور می رن مرتب گوشزد کرد که به فقرا کمک کنید و خجالت بکشید و به جای این فلان کار رو بکنید، گفته بشه و قضاوت نا حق  بشه، در در مورد رفتن به حج و نذری دادن و ... هم این مساله صادق هست.

 این پیام ها مخصوصا با این لحن نه از لحاظ محتوا درست هست و نه از لحاظ نحوه بیان و اثر گذاری و متاسفانه سنن خوبی که در جامعه رواج داره رو بجای هدایت درست، کلا ریشه کنشون می کنه و مردم رو کلا در خوبی کردن سرد می کنه.






طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ